Να προσέχουμε μην βρίζουμε έναν άγιο

Geron Nektarios

Να προσέχουμε μην βρίζουμε έναν άγιο. Να προσέχουμε να μην συκοφαντούμε έναν άγιο. Να προσέχουμε να μην κρίνουμε και κατακρίνουμε έναν άγιο. Η συκοφαντία, η κρίση, η κατάκριση είναι πάθη που δημιουργούν μια εσωτερική κόλαση στην ψυχή του ανθρώπου. Η κρίση και η κατάκριση με ανθρώπους για τρίτα πρόσωπα ή το κουτσομπολιό, η καταλαλιά, η συκοφαντία οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι «κατατρώνε» την ψυχή του ανθρώπου και μάλιστα αν είναι «ποτισμένα» και με το πάθος της ζήλιας ή του φθόνου, τότε τα αποτελέσματα γι’ αυτόν που κατακρίνει ή συκοφαντεί είναι καταστροφικά.

Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει ή ακούσει ανθρώπους να κρίνουν, να συκοφαντούν, να κατακρίνουν τους άλλους ανθρώπους και μάλιστα άδικα. Τα παραδείγματα στο διάβα των αιώνων είναι πάμπολα. Δυστυχώς όμως, αρκετές φορές η κατάκριση που γίνεται άδικα ωφελεί πνευματικά και σωτηριολογικά αυτόν που την δέχεται, ενώ εκείνος που κατακρίνει η ψυχή του δεν αναπαύεται ούτε σε αυτή τη ζωή ούτε στην επόμενη. Η κατάκριση και η συκοφαντία επιτρέπει κάποιες φορές, να φτάσουμε στο σημείο με τη στάση μας, να βρίζουμε αδίκως ακόμα και έναν άγιο, χωρίς να γνωρίζουμε αν είναι άγιος. Τρανό παράδειγμα ο Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως. Πόσοι και πόσοι άκουσαν τους ιερείς της εποχής ή τους Επισκόπους να κατακρίνουν αδίκως τον Άγιο Νεκτάριο και να συμφωνούν ή και να συμμετέχουν σε αυτές τις άδικες κρίσεις. Όμως ο Άγιος Νεκτάριος παρέμεινε μέχρι και σήμερα ζωντανός στη μνήμη μας, ενώ όλοι αυτοί που τον αδίκησαν και τον έβρισαν με την άδικη κατάκρισή τους, η ιστορία τους εξαφάνισε.

Το μεγαλύτερο όμως παράδειγμα όλων των εποχών, είναι η άδικη κατάκριση και συκοφαντία στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Μια άδικη κρίση, άδικη συμπεριφορά, άδικη κατάκριση εναντίον Του, ένας υβρισμός προς το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που είναι ο ενανθρωπήσας Ιησούς Χριστός. Αλλά η κατάκριση και η συκοφαντία που φτάνουν στο σημείο να βρίζουμε τον Ιησού Χριστό, δεν ήταν μόνο στην εποχή Του. Το ίδιο γίνεται και σήμερα. Οι πράξεις μας, δηλώνουν κατάκριση, συκοφαντία και ύβρεις έναντι του Ιησού Χριστού.

Κάθε άνθρωπος είναι εικόνα Θεού και εκείνος που συκοφαντεί ή κατακρίνει τον διπλανό του που είναι εικόνα Θεού, είναι σαν να κατακρίνει και να συκοφαντεί τον ίδιο τον Θεό.

Η κατάκριση και η συκοφαντία είναι ιδίωμα των ανθρώπων που δεν έχουν αγάπη. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που δεν ξέρουν να συγχωρούν = συν + χωρούν, να μπορούν να μένουν στον ίδιο χώρο με τους άλλους. Είναι αυτοί που τα γνωρίζουν όλα και οι γύρω τους είναι «ξερόλες». Είναι αυτοί που κουτσομπολεύουν και πιστεύουν ότι το κάνουν για καλό, αλλά τα «μαχαίρια» της γλώσσας, αποτελειώνουν τους άλλους. Είναι οι δήθεν που μπροστά κάνουν τους "αγίους", αλλά από πίσω ρίχνουν δηλητήριο.

Ο Ιησούς Χριστός μέσα από την Καινή Διαθήκη μας εφιστά την προσοχή μας στο τόσο μεγάλο αμάρτημα της κρίσεως και της κατακρίσεως. «Μη κατακρίνετε και μη καταδικάζετε τον πλησίον σας, δια να μη κατακριθείτε και εσείς από τον Θεό. Διότι με την σκληρή και αυστηρή κρίση, που κατακρίνετε, θα κατακριθείτε και με το ίδιο μέτρο, που κρίνετε τις πράξεις του πλησίον, θα μετρηθεί από τον Θεό και θα κριθεί και η ιδική σας ζωή και συμπεριφορά (Ματθ. ζ΄, 1-2).